لوله‌های گالوانیزه

لوله‌های گالوانیزه خود به دو دسته تقسیم می‌شوند: لوله‌های فولادی گالوانیزه و لوله‌های آهنی گالوانیزه این دو نوع در بازار به لوله‌های آهنی سفید معروفند و عموماً بین این دو فرقی گذاشته نمی‌شود، در صورتیکه لوله‌های فولادی گالوانیزه در مقایسه با نوع آهنی آن سبک‌تر و براق‌تر هستند .

لوله‌های فولادی گالوانیزه

این نوع لوله‌ها گاهی برای تخلیه فاضلاب لوازم بهداشتی کوچک به کار برده می‌شود ولی مورد استفاده اصلی آنها برای تهویه است. جنس این لوله‌ها از فولاد نرمی است که در ساختن آن ورقه فولاد را با فشار داخل قالب عبور داده درز آن را جوش می‌دهند و سپس آنها را جهت افزایش مقاومت در برابر اسیدها و زنگ زدگیها در یک وان آبکاری روی اندود (گالوانیزه) می‌کنند. این نوع لوله‌ها نسبت به نوع آهنی در برابر اسیدها مقاومت کمتری دارند و کلیه اسیدهایی که برای چدن مضر می‌باشند فولاد گالوانیزه را هم خراب می‌کنند.

لوله‌های آهنی گالوانیزه

جنس این لوله‌ها از آهن سفید نورد شده است که درز آن توسط دستگاه‌های درز جوش بهم جوش داده می‌شود و سپس لوله را در فلز روی مذاب فرو می‌برند. به همین علت آنها را لوله‌های با درز نیز می‌گویند. این نوع لوله‌ها از رنگ تیره و خاکستریشان شناخته می‌شوند؛ و عموماً به دو صورت سبک و متوسط تولید می‌شوند.
کلیه لوله‌های فولادی و آهنی گالوانیزه در شاخه‌های ۶ متری و دو سر دنده با قططر ۱/۲ اینچ تا ۸ اینچ تولید می‌گردند. قر این لوله‌ها معمولاً‌قطر اسمی است که بزرگتر از قطر داخلی و کوچکتر از قطر خارجی است. همچنین در بازار این لوله‌ها را بر اساس نمره می‌شناسند. لوله‌های گالوانیزه نیز به وسیله دنده پیچی به یکدیگر وصل و توسط مواد مناسب آب بندی می‌شوند.

نکته :

• از اتصال این لوله‌ها به روش جوشکاری باید پرهیز نمود زیرا بر اثر حرارت ناشی از جوشکاری و سوختن روکش گالوانیزه (آلیاژ روی) دود غلیظ و سفیدی تولید می‌شود که محیط کار را آلوده می‌نماید و تنفس آن ایجاد مسمومیت کرده و موجب آسیب دیدن دستگاه تنفسی می‌شود.